Witaj w psychiatryku!
To mój dom. Nasz dom. A twój koszmar
Nie wysilaj się, stąd nie ma ucieczki
Musisz liczyć na siebie, albo znikniesz
To tutaj spotkasz nas wszystkich
Twoje koszmary okażą się prawdą
Co noc krzyki będą wpływały do pokoju
Twoje serce zostanie rozdarte na kawałki
Słowa już nigdy nie zostaną wypowiedziane
Powieki się zamkną
Śmierć stanie się narodzinami
Będziesz wiła się z bólu
Ja się będę bawił
Ty będziesz płakać
Ja się będę śmiał
Jesteś marionetką
I pamiętaj
Że niektóre sekrety nie mogą ujrzeć światła dziennego.
Mam nadzieję, że lubisz się bawić
Ponieważ naszła mnie ochota, żeby w coś zagrać
A stawką będzie twoje życie
Tutaj nie ma przegranych czy wygranych.
Tutaj nie liczą się zasady
Zabawa toczy się do ostatniego oddechu
Życzę powodzenia
I witaj w grze
Psychiczna osobo!!!
Notatka od Autorki: Oto i prolog. Mam nadzieję, że choć trochę się wam spodobało i zainteresowałam was czymś. Chciałabym abyście pisali komentarze. Bez ani jednego komentarza pod postem nie będzie nowego rozdziału. Mogę mieć napisane 15 rozdziałów do przodu, jednak nie opublikuję go bez chociaż dwóch komentarzy. Przyjmę każdą krytykę oraz dodatkowe sugestię.
Jeśli chcecie mnie o coś zapytać, możecie do mnie pisać na adres e-mail: anastazja.blog@wp.pl
Do następnego rozdziału!!!
